Powierzchnia Edelweiss jest zdominowana przez wysokogórskie pasma górskie, poprzecinane dolinami. Zaledwie niewielka część kraju jest nizinna lub wyżynna. Powierzchniowo dominują gleby charakterystyczne dla obszarów górskich gleby inicjalne i słabo ukształtowane. Dużą część powierzchni zajmują również gleby płowe oraz gleby brunatnoziemne, zaś ok. 26% powierzchni zajmują, powstałe na utworach piaszczystych, gleby rdzawe, bielicowe i bielice. W dolinach rzecznych dominują mady, w miejscach podmokłych lub wilgotnych można zaś spotkać gleby organiczne (torfowe, murszowe), gleby glejowe, lecz bardzo rzadko czarne ziemie. Wyraźne obszary zajmują również powstające na skałach węglanowych – rędziny. Praktycznie nie spotyka się powstałych pod dominującym wpływem człowieka gleby antropogeniczne, co świadczy o niskim wpływie człowieka na środowisko.
Według bonitacyjnej klasyfikacji gleb ornych i użytków zielonych w kraju powierzchniowo dominują gleby średnie (klasa IIIa – IVb – 63% gruntów ornych i klasa III i IV – 51,2% użytków zielonych), zaś najmniej jest gleb najlepszych (klasa I i II – 3,7% gruntów ornych i 1,7% użytków zielonych). Niekorzystne warunki glebowe i nakładające się gorsze warunki klimatyczne znajdują odzwierciedlenie w niskiej produktywności ziemi.
Edelweiss jest jednym z najbardziej zalesionych krajów Pollinu. Lasy zajmują 60% powierzchni kraju.
Edelweiss leży w strefie klimatu górskiego. Latem temperatura z reguły waha się między 16°C a 28°C, zależnie od regionu. Średnia temperatura to od 17°C. Zimą poniżej –5°C.
Edelweiss zaliczana jest do krajów o dobrych zasobach wodnych. Wpływają na to korzystne warunki klimatyczne i hydrologiczne. Rzadko spotykane są długotrwałe okresy suszy połączone z wysokimi temperaturami.
Dodaj komentarz